Mijn eerste ervaring met een doula en hypnobirthing.
Dit is geen verhaal over het werk van een doula en de kracht van hypnobirthing, maar het is mijn verhaal als oma die het grote voorrecht had om een bevalling mee te maken met een doula erbij.
Het is 11 januari als ik een berichtje krijg van mijn zoon en schoondochter dat de weeën zijn begonnen. Vlug pak ik mijn tas en rij die kant op. Uit ervaring weet ik dat de baby nog wel even op zich laat wachten, dus ik doe rustig aan. Van zoon en schoondochter weet ik natuurlijk dat ze een cursus hypnobirthing hebben gevolgd bij Praktijk Eigenwijz bij Gonny. Als ze mij erover vertelden kon ik me er niet zoveel bij voorstellen, maar zij werden er gelukkig van en ik dus ook, zo werkt dat nou eenmaal. Ook vertelden ze me op een gegeven moment dat ze Gonny gevraagd hadden als doula bij hun zwangerschap/bevalling. Nou, ik wist niet beter of een doula was een soort van vrouwelijke dorpsoudste uit vroegere tijden, maar wat heb ik mij vergist.
Ik sla de uren erna over waarin veel dingen gebeurd zijn zoals het vullen van het bevallingsbad samen met Gonny, in de uren dat het wat rustiger was hebben we veel gepraat over wat een doula nou precies kan betekenen, ziekenhuisbezoek van mijn schoondochter omdat de weeën niet echt goed op gang kwamen en ze de baby wilden checken. O, ik moet niet vergeten te vermelden dat het hun grootste wens was om thuis te bevallen, met totale eigen regie. Dus na het ziekenhuisbezoek weer huiswaarts gegaan, alles was prima in orde.
Op 13 januari werd toch besloten dat het een ziekenhuisbevalling zou gaan worden. Ik was ondertussen wel even naar huis gegaan om bij te slapen, maar natuurlijk wel present in het ziekenhuis om de geboorte van de baby te mogen meemaken. Ik was net op tijd voor de geboorte, binnen een uur nadat ik was gearriveerd werd de kleine geboren, en hoe!
Ik kwam binnen in de verloskamer en zag mijn schoondochter in het bevallingsbad volop in de weeën zitten. Zoon aan de ene kant naast het bad en Gonny aan de andere kant. Ze waren gefocust, maar relaxt. De sfeer was kalm en intiem, maar je voelde gewoon dat dit een speciaal moment was. Het ziekenhuis had ingestemd met hun wens om de regie zelf te houden en hun eigen tempo te kunnen volgen. De weeën kwamen steeds vlotter en mijn zoon besloot om ook in het bad te gaan om mijn schoondochter beter te kunnen ondersteunen en ik nam zijn plaats in naast het bad. Gonny herinnerde ze aan hun eigen kracht en ik kon zien dat ze ontzettend veel aan de cusrus hypnobirthing hadden gehad. Zo rustig van geest en naar binnen gericht volledig in haar kracht staand , bezig om hun baby op de best mogelijke manier naar buiten te begeleiden. Gonny moedigde ze zachtjes aan en herinnerde ze aan de waardevolle momenten tijdens de cursus. Op deze prachtige dag kwam mijn kleindochter ter wereld en werd als het ware gelanceerd in de handen van m’n zoon.
Mijn kleindochter werd die dag geboren, die ervaring van erbij mogen zijn zal ik nooit vergeten. Nog nooit heb ik een bevalling meegemaakt op deze manier, ik wou oprecht dat ik geweten had dat er doula’s waren toen ik zwanger was en wat had ik graag de cursus hypnobirthing willen volgen. Ik zou elke zwangere een doula gunnen om haar eraan te herinneren dat ze de kracht heeft in zichzelf om de bevalling lichamelijk, maar absoluut ook geestelijk te kunnen doorvoelen. Aan mijn schoondochter en mijn zoon zag ik het vertrouwen in het proces, dat ze heel duidelijk hadden, ze zijn gegroeid als persoon en als koppel. De mooiste start als ouders van een pasgeborene.
Voor mij als oma was het onvergetelijk om deze zwangerschap en bevalling mee te mogen maken. Ik wil graag Gonny bedanken, want waar ik er soms niet voor m’n zoon en schoondochter kon zijn fysiek of omdat ik soms keuzes niet begreep, was Gonny er voor ze. En ook ik kon van alles aan haar vragen en dat zorgde ervoor dat ook ik vertrouwen mocht hebben in het proces.
Liefs