“Schat ik wil een doula”
“Schat ik wil doula”, zei mijn vriendin. Dit was mijn eerste confrontatie met het fenomeen doula. Nog nooit eerder had ik er van gehoord. Wat, wie is dat, een nieuwe koffie machine, de vrouw van Abdullah?! Gelukkig kwam snel het verlossende antwoord. Mijn vriendin legde me eventjes haarfijn uit wat een doula is en, wat zij eventueel voor ons zou kunnen betekenen tijdens de bevalling en de weg hier naar toe. Als vriend voelde ik me in eerste instantie eigenlijk een beetje gepasseerd en dan ook nog te bedenken dat ik 2 kinderen uit een vorige relatie heb. Ook kreeg ik het gevoel dat ze me tijdens de bevalling niet zou vertrouwen. Enfin, ik stemde ermee in en liet het gewoon over me heen komen. Ik zou wel zien, we zouden toch immers eerst met elkaar kennis maken en een intakegesprek hebben.
Het intakegesprek viel net tijdens een EK wedstrijd maar goed, je moet wat voor je zwangere vriendin over hebben. En daar was ze dan: Gonny onze doula. Het gesprek verliep zeer prettig ik begon de voordelen voor mijzelf ook in te zien. We spraken nog eens een keertje af om de wensenlijst door te nemen en het contract te tekenen. En toen was het wachten op de weeën en, het seintje van mijn vriendin om Gonny te bellen. Tijdens de weeën had ik meer tijd om alleen op mijn vriendin te concentreren en, de gaten die ik liet vallen vulde Gonny soepel in. Op weg met de auto naar het ziekenhuis waar mijn vriendin zou gaan bevallen, bekommerde Gonny zich op mijn vriendin zodat ik toch nog een beetje op het verkeer kon letten.
Tijdens de bevalling was Gonny echt een grote steun en rustpunt voor ons beiden. Ik kan het dan ook echt iedereen die moet gaan bevallen aanraden een doula in de armen te nemen. Oh ja …. het begin van de bevalling ging helemaal volgens boekje maar uiteindelijk is onze Romeo kerngezond met een vacuümpomp ter wereld gekomen.
Steven Corputty
