Bevallen met een Doula
Ga je bevallen en zie je er tegenop? Ik raad je 1 ding aan: zorg dat je er een doula bij hebt!!! 3 Maanden geleden ben ik bevallen. Inmiddels ben ik weer topfit en super gelukkig met onze zoon. Maar oh, oh, wat zag ik tegen die bevalling op!
Vorige bevalling
De vorige bevalling ging ik lekker naïef in, niet wetend dat een bevalling zo heftig kon zijn! Ik dacht: dat doe ik wel even. Niet dus. Ik werd overvallen door de pijn, de ontsluiting kwam niet goed op gang en het persen ook niet. Met een vacuümpomp is onze dochter er tenslotte – gelukkig gezond!- uitgekomen. Ik had het gevoel dat ze meer ondanks dan dankzij mij ter wereld was gekomen. Tijdens het baren voelde ik me overspoeld door alles. Ik had onvoldoende houvast en ik was in shock. Het was alsof ik er zelf niet meer bij was. Ondanks de geweldige steun van mijn man, dSe verpleegkundige en de verloskundige. Er was alleen nog maar pijn en afzien. Ik voelde me er alleen in.
Voorbereiding
Door deze ervaring zag ik extra tegen de volgende bevalling op. Deze keer wilde ik me goed voorbereiden. Tijdens de zwangerschap liet ik me geregeld masseren en kreeg ik cranio-sacraalbehandelingen (zie ook www.prezentbynature.nl ). Dit bracht me steeds weer tot rust. Geestelijk én lichamelijk. Ik voelde me dan weer helemaal in contact met mezelf en met mijn baby. Heerlijk was dat. Ook volgde ik nu yoga-lessen voor zwangeren. Van de yogajuf leerde ik hoe ik me tijdens de bevalling kon blijven ontspannen door me te concentreren op mijn ademhaling. Niet puffen, maar anders. Dat bleek een groot houvast te geven. Ademen, ademen, ademen! (En dan vooral uitademen!). Én de doula kwam op mijn pad. Dát leek me wel wat. Iemand die me tijdens de bevalling kon ondersteunen, een soort ‘personal bevallings-coach’.
Steun van de doula
Dat bleek goed uit te pakken. Wát een enorme steun heb ik gehad van mijn Doula! Met een hoofdletter wat mij betreft.
Zij was voor mij én voor mijn man tijdens mijn zwangerschap en tijdens de bevalling een geweldige steun! (En dat terwijl hij er eigenlijk eerst niet veel voor voelde dat er ‘een vreemde’ bij onze bevalling zou zijn). Door haar kon ik steeds door moeilijke perioden tijdens de zwangerschap (en dat waren er behoorlijk wat!) heen komen, en weer met goede moed verder. Zij was een luisterend oor, vol begrip en met veel goede tips. Ze was een soort moeder en vriendin tegelijk, die er was als het nodig was, zonder opdringerig te zijn. Ze zorgde ervoor dat ik goed voor mezelf kon zorgen. Ook tijdens de bevalling. Door haar was de kring van mensen om mij heen, die ik als barende vrouw nodig had, rond. Dankzij haar kon ik nu nog veel meer steun van mijn man ontvangen en had ik vertrouwen in mezelf, de hulpverleners, de natuur en in alles. Hierdoor kon ik deze keer meer ontspannen en kon ik bij mijn (oer)kracht komen. Hierdoor is onze zoon ter wereld gekomen dankzij en niet ondanks mij. En daar ben ik erg dankbaar voor.
Conclusie
Ik ben ervan overtuigd dat ik door het vertrouwen dat ik voelde dankzij de steun en begeleiding van de doula, deze keer de uitnodiging die een bevalling voor mij is, kon aannemen: in mijn kracht komen. En blijven, trouwens. Ook nu ervaar ik in mijn dagelijkse leven nog steeds een kracht in mijn buik die ik voorheen niet zo sterk voelde. Al met al was de bevalling deze keer een helende en sterker makende ervaring. Dus nogmaals: zie je tegen de bevalling op, zorg dat je omringd bent van steun.
Een Doula kan je hierbij geweldig helpen: Lang leve de Doula!!!
Brigitta Keverling